Ο Πυρπολητής Κωστής Γιαμπουδάκης

«Θάνατο» κράζουν όλοι αιώνια Κρήτη! κι ο Γαβριήλ στο Γιαμπουδάκη γνέφει κι έπειτα τη ματιά στα ουράνια στρέφει: «Ευχαριστώ, Θεέ Δικαιοκρίτη…» Στα ρείπια που φωτά το πρώτο αστέρι Κρήτη και δόξα δίδουνε το χέρι.
Γιώργης Καλομενόπουλος

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

Αρχείο του Ηγουμένου της Μονής Αρκαδίου Γαβριήλ Μαναρή

Μια από τις πιο  σοβαρές μαρτυρίες είναι εκείνη του αρχείου του αείμνηστου Ηγουμένου της Μονής Γαβριήλ Μαναρή  [1876-80 και 1883-1902] από... thumbnail 1 summary
Μια από τις πιο  σοβαρές μαρτυρίες είναι εκείνη του αρχείου του αείμνηστου Ηγουμένου της Μονής Γαβριήλ Μαναρή  [1876-80 και 1883-1902] από το Καβούσι Ρεθύμνης που αναφέρει του πεσόντες εκ του Άδελε το 1866 στο Αρκάδι :
1) Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης πεσών εις την Μονήν κατά το 1866.Ο αυτός , καθώς λέγουν θετικαί   πληροφορίαι, έθηκε πυρ εις την πυριτιδαποθήκην.....» .
2)  Εμμανουήλ Μουλαζιμάκης πεσών εις την τράπεζαν.
3)  Ιωάννης Παντελιδάκης πεσών εις την τράπεζαν.
4)  Μιχαήλ Παντελιδάκης

Γαβριήλ Μαναρής: [1876-80 και 1883-1902]. Με καταγωγή από το Καβούσι Ρεθύμνου και από πολύ εύπορη οικογένεια.  Χειροτονήθηκε ιερομόναχος στις 21/5/1872 και από Καλλίνικος μετονομάσθηκε Γαβριήλ. Επιστάτης της Μονής το διάστημα 1876-80. 
Ηγούμενος (εκλογή) 08/1883 έως 04/1902 ενώ, ήταν ο μόνος διπλωματούχος θεολόγος στη Μ. Αρκαδίου. 
Κατά τη δεύτερη περίοδο της ηγουμενίας του, ο Γαβριήλ Μαναρής απουσίασε περίπου για δύο χρόνια από τη Μονή. Τον Ιούλιο του 1894, μαζί με τον Ακάκιο Δαουνδάκη από το χωριό Μονής της επαρχίας Σελίνου, ταξίδευσαν στην ομόδοξη Ρωσία για να ζητήσουν βοήθεια για το κατεστραμμένο από το '66 Αρκάδι. 
Επισκέφτηκαν την Οδησσό, την Μόσχα, την Πετρούπολη και επιστρέφοντας στα τέλη του 1896, έφεραν εκτός από ρούβλια και πολλά αντικείμενα. Ιερά σκεύη, εικόνες, Ευαγγέλια, καντήλια, θυμιατήρια, τα περισσότερα χρυσοποίκιλτα και διαμαντοστολισμένα, καθώς και βαρύτιμα άμφια και ράσα για τους καλογέρους.

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.