Ο διασωθείς Αρτέμιος Κρασάς από τα Ανώγεια Ρεθύμνου Βενέρης σελ 393 όπου μαζί με τον αδελφό του Γεώργιο επολέμησαν στο Αρκάδι.
Ο Ηγούμενος της Ι.Μονής Χαλέπας
(Μυλοποτάμου) Τιμόθεος Μιχ Δακανάλης Διηγήθηκε την παρακάτω Ιστορία στον
Τιμόθεο Βενέρη.
«Ο
πατήρ μου ήταν πελεκάνος (λιθοξόος). Επήγαινεν εις διάφορα χωριά για να
εργασθή. Μια φορά με επήρεν μαζί του στο χωριό Λουτράκι Μαλεβυζίου. Ήμουν τότε
15-16 ετών. Ενώ εκαθήμην υποκάτω εις εν κυπαρίσσι της πλησίον ευρισκομένης
Ιεράς Μονής Ιερουσαλήμ, με επλησίασεν εις γέρων και εκάθησε κοντά μου . Ο γέρων με ηρώτησεν :
« Από ποιο χωριό , μωρέ παιδί μου , είσαι» «από τ’ Ανώγεια» του απάντησα. «Και εγώ από εκεί
είμαι» και συνεχίζων να μου λέει: «κι΄επιάστηκα αιχμάλωτος στ’ Αρκάδι και εσκοτώθηκεν εκεί ο αδελφός μου ο Γιώργης κι εγώ ήρθα επαδά
κι΄επαντρεύτηκα» Τον ηρώτησα να μου πή για τ΄ Αρκάδι. Ο γέρων μου είπε επί
λέξει τα ακόλουθα: «Εγώ μαζί με άλλους επολεμούσαμε από ένα κελλί. Μια κοπανιά
ήκουσα ένα να φωνάζη δυνατά απ΄έξω εις την αυλήν του Μοναστηριού: «Όποιος θέλει την τιμή του και την
υπόληψί του , νάρθη να καούμε μαζί»
Ύστερα από λίγη ώρα ήκουσα ένα
φοβερό μπουρμπαδίδι, είντα εγένετο έξω , εμείς δεν κατέχαμε. Εμείς μέσα από το κελί
δεν εβλέπαμε πράμα μόνο ακούαμε ένα
μεγάλο βοητό»
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.